PIT,  PODATKI,  URZĄD SKARBOWY

Zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie kosztów uzyskania przychodów

1 października 2019 roku weszły w życie zapowiadane przez rząd nowe przepisy dotyczące rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, które mają zastosowanie także w roku 2020. Najważniejszą zmianą wprowadzoną na mocy znowelizowanej Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest obniżenie stawki pierwszego progu podatkowego z 18 do 17% dla wszystkich podatników rozliczających się według skali podatkowej oraz ponad dwukrotne podniesienie wysokości kosztów uzyskania przychodów. To kontynuacja kolejnych obietnic rządowych, po likwidacji podatku PIT dla osób, które nie ukończyły 26 roku życia. Na czym dokładnie polegają zaproponowane zmiany i jak od tej pory będzie wyglądał sposób rozliczania PIT?

Obniżenie stawki PIT do 17%

Zgodnie z nowelizacją Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych począwszy od ostatniego kwartału 2019 roku, obowiązuje obniżona stawka PIT z 18 do 17% dla dochodu w pierwszej skali podatkowej. Przez dochód należy rozumieć wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne oraz koszty uzyskania przychodu. Z obniżonej stawki podatku dochodowego będą mogli skorzystać wszyscy podatnicy uzyskujący dochody podlegające opodatkowaniu według skali, w szczególności pracownicy, zleceniobiorcy, emeryci, renciści, a także przedsiębiorcy opodatkowani na zasadach ogólnych.

Przypomnijmy, że w 2019 roku wysokość progów podatkowych w podatku PIT wynosiła:

  • 18% kwoty dochodu do 85 528 zł oraz,
  • 15 395,04 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.

Po obniżeniu wysokości stawki PIT dla dochodów w pierwszej skali podatkowej kwoty graniczne pozostały bez zmian, zmieniła się jedynie stawka podatku dochodowego, która wynosi 17% dla dochodu nieprzekraczającego 85 528 zł. Po zmianie wysokość podatku w drugim progu podatkowym wyniesie 14539,76 zł + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.

Nowelizacja Ustawy o PIT wprowadziła jeszcze jeden próg podatkowy, zwany tzw. daniną solidarnościową. Ma ona na celu opodatkowanie najbogatszych, którzy osiągają dochody powyżej 1 000 000 zł. Zapłacą oni dodatkowy podatek w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Mniejsze wysokości kwoty wolnej od podatku

Wyliczony w powyższy sposób podatek podlega pomniejszeniu o kwotę zmniejszającą podatek, tzw. kwotę wolą od podatku. Do 2019 roku Ustawa o PIT przewidywała cztery progi zmniejszające, zależne od podstawy wyliczenia podatku.

Przestawiało się to następująco:

  • 1440 zł – dla podstawy nieprzekraczającej 8000 zł
  • 1440 zł – dla podstawy powyżej 8000 zł, ale nie wyższej niż 13 000 zł
  • 556,02 zł – dla podstawy wyższej niż 13 000 zł, ale nie wyższej niż 85 528 zł;
  • 556,02 zł – dla podstawy wyższej niż 85 528 zł, ale nieprzekraczającej 127 000 zł.

Z uwagi na obniżenie stawki PIT od 01.01.2020 roku kwoty te kształtują się następująco:

  • 1360 zł dla podstawy nieprzekraczającej 8 000 zł;
  • 1360 zł dla podstawy wyższej niż 8 000 zł, ale nieprzekraczającej 13 000 zł;
  • 525,12 zł dla podstawy wyższej niż 13 000 zł, ale nie wyższej niż 85 528 zł;
  • 525,12 zł dla podstawy wyższej niż 85 528 zł, ale nieprzekraczającej 127 000 zł.

Dla zarabiających powyżej 127 000 zł tak w 2019 roku, jak i 2020 nie przewidziano pomocy w postaci kwot zmniejszających zobowiązanie podatkowe.

Wyższe koszty uzyskania przychodu – kto skorzysta?

Uzyskanie wynagrodzenia przez pracownika wiąże się z poniesieniem pewnych wydatków, czyli tzw. kosztów uzyskania przychodu. Ustawa określa je w zryczałtowanej wysokości. Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza nową wysokość miesięcznych oraz rocznych kosztów uzyskania przychodu.

Koszty w nowej wysokości obowiązują od 1 stycznia 2020 r. i mają zastosowanie do przychodów uzyskanych od tego dnia.

Do tej pory koszty uzyskania przychodu (w skrócie KUP) ze stosunku pracy, stosunku służbowego pracy, spółdzielczego stosunku pracy, pracy nakładczej wynosiły dla jedno-etatowców:

  • 111,25 zł miesięcznie (rocznie nie więcej niż 1335 zł) – gdy pracownik był zatrudniony na etacie w miejscu zamieszkania
  • 139,06 zł (rocznie nie więcej niż 1668,72 zł) – jeżeli pracownik dojeżdżał z innej miejscowości do zakładu pracy.

Dla wielo-etatowców roczne koszty uzyskania przychodu nie mogły przekroczyć 2002,05 zł, a dla dojeżdżających wielo-etatowców nie mogły być wyższe niż 2 502,56 zł.

Od 01 stycznia 2020 roku wysokość miesięcznych kosztów uzyskania przychodów zwiększyła się ponad dwukrotnie i dla jedno-etatowców wynosi odpowiednio:

  • 250 zł – (rocznie nie więcej niż 3 000 zł), gdy miejsce zakładu pracy znajduje się w tej samej miejscowości co miejsce zamieszkania pracownika
  • 300 zł – (rocznie max. 3600 zł), gdy pracownik dojeżdża do zakładu w innej miejscowości niż adres jego zamieszkania.

Obecnie roczne koszty, jakie będą mogli odliczyć wielo-etatowcy w rozliczeniu za 2020 rok, wynoszą 4500 zł zamiast 2002,05 zł oraz 5400 zł dla dojeżdżających wielo-etatowców zamiast 2502,56 zł.

To pierwsze od 2008 roku zmiany w kosztach uzyskania przychodów. Na razie zapowiadają się one korzystnie dla podatników, lecz jakie przyniosą skutki, okaże się w dłuższym okresie.

Zgodnie z nowymi zapisami Ustawy o PIT obniżenie najniższej stawki podatku z 18% do 17% oraz dwukrotne zwiększenie kosztów uzyskania przychodów ma skutkować zmniejszeniem kosztów pracy, a tym samym tzw. klina podatkowego (czyli różnicy między kwotą, którą pracownik dostaje „na rękę”, a kwotą, którą pracodawca wydaje na jego zatrudnienie).

Marta Woźniakiewicz

magister: - Prawo podatkowe i rachunkowość licencjat: - Finanse i rachunkowość - Zarządzanie zasobami ludzkimi Obsługa biura: +48 537 06 80 03 +48 505 66 16 85 Rozliczenia roczne: +48 536 98 78 50 +48 502 79 18 71